 | INFORMACJE PODSTAWOWE Imię: FH Mickey Data ur.: 11 lutego 2009
Rasa: kuc
Wzrost: 130 cm
Opiekun/jeździec: Remy
Użytkowanie: skoki L
| Matka: FH Mistle Ojciec: Xylos
Hodowla: Far Horizons
Osiągnięcia >> Sprzęt >> Dokumenty >> |
Charakter: szukaliśmy kuca spokojnego i cierpliwego, a kupiliśmy nieco postrzelonego. Na szczęście jedynie w dobrym tego słowa znaczeniu i nigdy wtedy, gdy ma na sobie jeźdźca. Kuc, bo tak zazwyczaj się do niego zwracamy, wręcz uwielbia ludzi i gdyby tylko dostał pozwolenie mieszkałby z nami w domu. Zachowuje się jak przyduży pies, a wyraża to na przykład podczas chodzenia przy nodze swojej opiekunki Remy, kiedy tylko ta pojawi się w zasięgu wzroku. Jest zawsze wesoły i skory do zabawy. Niestety często się rozprasza i ma kłopoty ze skupieniem się na dłużej niż 10 minut. Jest całkiem odważny i bardzo, ale to bardzo ciekawski. Każdy nowy przedmiot/koń/pies/człowiek itd. musi zostać przez niego dokładnie zbadany wszystkimi zmysłami. Nie lubi nudy, a gdy nie zapewni się mu odpowiedniego zajęcia to zaczyna psocić i psuć co tylko tam ma w pobliżu. Uwielbia pieszczoty i ludzki dotyk. Sam często pcha się ludziom pod ręce. Nawet w stosunku do obcych jest bardzo otwarty i ufny.
W stosunku do innych zwierząt: Mick ma świetny kontakt ze wszystkimi naszymi zwierzakami. Potrafi dogadać się z każdym i zawsze już po kilku minutach on i dany osobnik zostają najlepszymi kumplami. Kuc ma w sobie jakiś urok osobisty i dar zjednywania ku sobie istot wszelkiego pokroju. Nawet z wielkimi ogierami potrafi swobodnie bawić się przez płot.
Pielęgnacja: nie jest fanem wody, dlatego na myjce ciągle się wyrywa, wierci, próbuje uciekać… poza tym jest bardzo grzeczny przy codziennej pielęgnacji. Pozwala dzieciakom robić ze sobą wszystko, nawet jak przez godzinę zaplatają mu warkoczyki na ogonie to on zachowuje się jak oaza spokoju i cieszy się, że sprawia komuś radość. Ładnie podaje kopyta i właściwie nie ma specjalnie wrażliwych miejsc na swoim ciele.
Przygotowania do jazdy: czasami jest problem z założeniem ogłowia, ale to rzadko. Zazwyczaj zakładanie sprzętu przebiega szybko i sprawnie. Kuc lubi się czasem nadymać, więc popręg trzeba podpinać parę razy zanim się na niego wsiądzie.
Pod siodłem: jeżdżą na nim dzieci, często takie które jeszcze nie opanowały najlepiej sztuki jeździectwa. Kuc jest dla nich idealnym wierzchowcem, bowiem potrafi dopasować się do umiejętności pasażera, wybacza błędy i jest cierpliwy. Nie jest leniwy, ale kiedy naprawdę nie musi się wysilać (bo np. siedzi na nim nowicjusz, który ledwo samodzielnie kłusuje) to raczej sobie odpuści i będzie starał się tylko na jakieś 60-70 procent. Natomiast pod bardziej doświadczonymi osobami potrafi zdziałać wiele i daje z siebie wszystko. Jest czuły na pomoce i błyskawicznie na nie reaguje. Jest bardzo skoczny i właśnie w dyscyplinie skoków staramy się go aktualnie szkolić. Nie trzeba go specjalnie zachęcać, sam doskonale radzi sobie z motywacją, z wybiciami, z ogarnianiem odległości między przeszkodami itd. To czyni z niego rewelacyjnego nauczyciela do wyrobienia sobie pewności siebie i dosiadu. Kuc jest szybki i zwinny dzięki czemu jego przejazdy są dynamiczne i zawsze mieszczą się w normie czasu. Nie wyłamuje prawie nigdy, wyjątkiem są przeszkody bardzo duże. Kiedy Kuc wie, że nie skoczy to woli odpuścić. Ale jeśli widzi szansę to na pewno ją wykorzysta i spróbuje.
W terenie: mała torpeda. W lesie jest dość trudny do opanowania, bo wyczuwa ten zew wolności i leci w długą przy każdej okazji. Niestety przez to rzadko może pojechać na spacer, bo nie mamy za bardzo osób, które są w stanie go wtedy dosiadać. A kiedy chodzi rzadko, to kiedy już mu się trafi teren, odbija mu jeszcze bardziej…
Na zawodach: jest strasznie podekscytowany i chce natychmiast zobaczyć wszystko, dokładnie natychmiast! Ale może to lepiej niż gdyby miał być przerażony i płoszyć się co dziesięć sekund. Kuc na zawodach jest rozkojarzony i trzeba włożyć dużo pracy w to, że zaczął się skupiać, ale jest to oczywiście możliwe. Chce się zapoznać z każdym koniem na rozprężalni i ciągle w stronę ludzi oglądających konie z ogrodzenia, bo oni przecież mają ręce, które mogą go pogłaskać! Trzeba skorzystać z takiej niesamowitej możliwości! No bywa ciężko, taaak… Liczymy, że się wyrobi!
Podróżowanie: zero stresu! Właściwie to mamy wrażenie, że on lubi jeździć w przyczepie. Zawsze chętnie wchodzi po rampie i grzecznie daje się zamknąć w „boksie”. Nawet długie podróże znosi bez problemów.
W stosunku do innych zwierząt: Mick ma świetny kontakt ze wszystkimi naszymi zwierzakami. Potrafi dogadać się z każdym i zawsze już po kilku minutach on i dany osobnik zostają najlepszymi kumplami. Kuc ma w sobie jakiś urok osobisty i dar zjednywania ku sobie istot wszelkiego pokroju. Nawet z wielkimi ogierami potrafi swobodnie bawić się przez płot.
Pielęgnacja: nie jest fanem wody, dlatego na myjce ciągle się wyrywa, wierci, próbuje uciekać… poza tym jest bardzo grzeczny przy codziennej pielęgnacji. Pozwala dzieciakom robić ze sobą wszystko, nawet jak przez godzinę zaplatają mu warkoczyki na ogonie to on zachowuje się jak oaza spokoju i cieszy się, że sprawia komuś radość. Ładnie podaje kopyta i właściwie nie ma specjalnie wrażliwych miejsc na swoim ciele.
Przygotowania do jazdy: czasami jest problem z założeniem ogłowia, ale to rzadko. Zazwyczaj zakładanie sprzętu przebiega szybko i sprawnie. Kuc lubi się czasem nadymać, więc popręg trzeba podpinać parę razy zanim się na niego wsiądzie.
Pod siodłem: jeżdżą na nim dzieci, często takie które jeszcze nie opanowały najlepiej sztuki jeździectwa. Kuc jest dla nich idealnym wierzchowcem, bowiem potrafi dopasować się do umiejętności pasażera, wybacza błędy i jest cierpliwy. Nie jest leniwy, ale kiedy naprawdę nie musi się wysilać (bo np. siedzi na nim nowicjusz, który ledwo samodzielnie kłusuje) to raczej sobie odpuści i będzie starał się tylko na jakieś 60-70 procent. Natomiast pod bardziej doświadczonymi osobami potrafi zdziałać wiele i daje z siebie wszystko. Jest czuły na pomoce i błyskawicznie na nie reaguje. Jest bardzo skoczny i właśnie w dyscyplinie skoków staramy się go aktualnie szkolić. Nie trzeba go specjalnie zachęcać, sam doskonale radzi sobie z motywacją, z wybiciami, z ogarnianiem odległości między przeszkodami itd. To czyni z niego rewelacyjnego nauczyciela do wyrobienia sobie pewności siebie i dosiadu. Kuc jest szybki i zwinny dzięki czemu jego przejazdy są dynamiczne i zawsze mieszczą się w normie czasu. Nie wyłamuje prawie nigdy, wyjątkiem są przeszkody bardzo duże. Kiedy Kuc wie, że nie skoczy to woli odpuścić. Ale jeśli widzi szansę to na pewno ją wykorzysta i spróbuje.
W terenie: mała torpeda. W lesie jest dość trudny do opanowania, bo wyczuwa ten zew wolności i leci w długą przy każdej okazji. Niestety przez to rzadko może pojechać na spacer, bo nie mamy za bardzo osób, które są w stanie go wtedy dosiadać. A kiedy chodzi rzadko, to kiedy już mu się trafi teren, odbija mu jeszcze bardziej…
Na zawodach: jest strasznie podekscytowany i chce natychmiast zobaczyć wszystko, dokładnie natychmiast! Ale może to lepiej niż gdyby miał być przerażony i płoszyć się co dziesięć sekund. Kuc na zawodach jest rozkojarzony i trzeba włożyć dużo pracy w to, że zaczął się skupiać, ale jest to oczywiście możliwe. Chce się zapoznać z każdym koniem na rozprężalni i ciągle w stronę ludzi oglądających konie z ogrodzenia, bo oni przecież mają ręce, które mogą go pogłaskać! Trzeba skorzystać z takiej niesamowitej możliwości! No bywa ciężko, taaak… Liczymy, że się wyrobi!
Podróżowanie: zero stresu! Właściwie to mamy wrażenie, że on lubi jeździć w przyczepie. Zawsze chętnie wchodzi po rampie i grzecznie daje się zamknąć w „boksie”. Nawet długie podróże znosi bez problemów.
| INFORMACJE DODATKOWE
Przezwisko: Kuc, Mick
Poprzedni właściciel: Far Horizons
Cena porcji nasienia/embriotransferu: -
Kucie: tak (x4)
Werkowanie: co 6 tygodni
Tarnikowanie zębów: przegląd w maju
Stan zdrowia: bardzo dobry
Szczepienia: wykonano
Choroby: brak
Kontuzje: brak
|
TRENINGI I INNE
- | POTOMSTWO - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz