 | INFORMACJE PODSTAWOWE Imię: FH Falka
Data ur.: 1 grudnia 2010
Rasa: koń oldenburski
Wzrost: 164 cm
Opiekun/jeździec: ?
Użytkowanie: skoki L
| Matka: Violette
Ojciec: Charlie Hamp
Hodowla: Far Horizons
Osiągnięcia >> Sprzęt >> Dokumenty >> |
Charakter: jest bardzo grzeczna, łagodna i cierpliwa, a przy tym nieco leniwa. To doskonały koń do pracy z młodymi jeźdźcami, bądź odwiedzającymi nas dziećmi. Mimo swojego wzrostu nigdy nie zrobiłaby nikomu krzywdy i zawsze bardzo uważa na to co robi. Falka uwielbia ludzi, ale nie narzuca się im, gdy nie jest w centrum uwagi. Właściwie chyba nawet nie przepada za byciem gwiazdą, woli sobie stać gdzieś na uboczu i być głaskana przez jedną czy dwie osoby. Zupełnie nie jest płochliwa, co jest ważne podczas zajęć z dziećmi. Nie boi się nawet diabła, albo jest zbyt leniwa, by w ogóle zadać sobie trud zauważenia go.
Zachowanie w stosunku do ludzi: jak już wspomniałam to koń bardzo ufny i uwielbiający towarzystwo ludzi. Zawsze jest grzeczna i opanowana, a jej cierpliwość nie zna granic. Bardzo lubi być głaskana i rozpieszczana, ale nigdy sama się o to nie dopomina. Zawsze łasa na wszelkiego rodzaju smakołyki, szczególnie kostki cukru i cukierki czosnkowe.
Zachowanie w stosunku do innych koni: Falka ma stabilną pozycję w stadzie. Nie jest typem dominującym, ale również nie postrzegają jej jako sierotkę. Jest taką dobrą kumpelą, z którą można godzinami tylko powolnie się przemieszczać po pastwisku i wyszukiwać najlepsze źdźbła trawy. Na zaczepki nie reaguje, ale za to jej najlepsze przyjaciółki z temperamentami zawsze chętnie jej bronią. Czasami wygląda to trochę jakby Falka była szefem jakiegoś wewnętrznego gangu, ale tak mogą pomyśleć tylko ci, którzy jej nie znają. Klacz również lubi towarzystwo innych zwierząt takich jak psy czy koty. Jest tolerancyjna dla każdego gatunku.
Pielęgnacja: zawsze jest niesamowicie grzeczna i często to właśnie z jej pomocą uczymy dzieciaki jak podchodzić do konia, jak używać szczotek, kopystki itd. Można śmiało robić z nią wszystko, a ona będzie zadowolona, że poświęca się jej uwagę.
Przygotowanie do jazdy: tak jak w sekcji „pielęgnacja” Falka wykazuje się nadzwyczajną cierpliwością i łagodnością. Bez żadnych problemów pozwala na siebie zakładać wszystkie elementy sprzętu i nic jej nie przeszkadza.
Podczas jazdy: trzeba przyznać, że często jest z nią dość ciężko. Mam tu na myśli niechęć Falki do poruszania się w trybie szybszym niż spacerowym. Jest rewelacyjna podczas oprowadzek, ale na jeździe trzeba już mieć do niej jakieś podejście i sporo cierpliwości. Ale to sadełko trzeba trochę uszczuplić, dlatego ostatnio wprowadzamy częstsze treningi, z czego Falka nie jest do końca zadowolona, ale by zadowolić opiekunów nigdy się nie buntuje. Chociaż może to nie do końca prawda: są dwa rodzaje buntu, które klacz lubi wprowadzać w plan treningowy. Są to zatrzymywanie się (tak często i na tak długo jak jest to tylko możliwe) oraz tak zwany chód pijaczka. Falka chodzi wtedy jak pokręcona, plączą się jej nogi itd. To działa na młodych, niedoświadczonych jeźdźców, ale gdy dosiada jej ktoś bardziej zaawansowany Falka nie próbuje już swoich sztuczek, tylko skupia się na jeździe. Niestety przez słabą kondycję szybko się męczy i należą się jej częste przerwy. Generalnie jej chody są mało efektowne, ale za to bardzo, bardzo wygodne. Ma taki przyjemny, bujający chód, a jej tusza też daje uczucie siedzenia na kanapie… Falka nie jest zbyt czuła na pomoce, ale zna podstawowe sygnały i jeśli są one dawane jasno i konkretnie to klacz wykonuje je bez wahania. Lubi skakać i gdy orientuje się, że dzisiaj będzie tor obić to od razu wydaje się być żywsza. Co prawda dalej trzeba bardzo pilnować tempa, a przed przeszkodą dawać mocne impulsy w odpowiednim miejscu do wybicia, ale różnicę czuć wyraźnie. Cross jest dla niej jeszcze lepszą zabawą, ale jednak musimy popracować nad wytrzymałością, bo na razie ledwo daje radę.
W terenie: często przydzielamy ją młodym jeźdźcom na ich pierwsze tereny, bo Falka zawsze jest grzeczna. Nigdy nie ponosi, nie bryka, ani się nie szarpie. Przynajmniej nie trzeba jej specjalnie motywować do przyspieszania, ale i tak zwykle biegnie wolniej niż pozostałe konie. Świetnie radzi sobie w zastępie, nawet takim bardzo dużym. Chętnie wchodzi do wody podczas pławienia.
Na zawodach: na początku była trochę zestresowana, ale już na trzecich zawodach pokazywała totalny luz. Wcinała sobie sianko i co jakiś czas tylko leniwie wodziła wzrokiem po okolicy. Jest naprawdę niesamowita. Nie przejmuje się niczym i zachowuje się zupełnie jak w domu. Inne konie za bardzo jej nie interesują, nawet gdy ją zaczepiają. Na te przyjazne reaguje tylko jakimś krótkim przywitaniem i tyle.
Podróżowanie: czasami delikatnie waha się przed wejściem po rampie do przyczepy, ale zazwyczaj wchodzi do środka bez żadnych buntów. W podróży jest spokojna i opanowana, szczególnie gdy jedzie z innymi końmi.
Zachowanie w stosunku do ludzi: jak już wspomniałam to koń bardzo ufny i uwielbiający towarzystwo ludzi. Zawsze jest grzeczna i opanowana, a jej cierpliwość nie zna granic. Bardzo lubi być głaskana i rozpieszczana, ale nigdy sama się o to nie dopomina. Zawsze łasa na wszelkiego rodzaju smakołyki, szczególnie kostki cukru i cukierki czosnkowe.
Zachowanie w stosunku do innych koni: Falka ma stabilną pozycję w stadzie. Nie jest typem dominującym, ale również nie postrzegają jej jako sierotkę. Jest taką dobrą kumpelą, z którą można godzinami tylko powolnie się przemieszczać po pastwisku i wyszukiwać najlepsze źdźbła trawy. Na zaczepki nie reaguje, ale za to jej najlepsze przyjaciółki z temperamentami zawsze chętnie jej bronią. Czasami wygląda to trochę jakby Falka była szefem jakiegoś wewnętrznego gangu, ale tak mogą pomyśleć tylko ci, którzy jej nie znają. Klacz również lubi towarzystwo innych zwierząt takich jak psy czy koty. Jest tolerancyjna dla każdego gatunku.
Pielęgnacja: zawsze jest niesamowicie grzeczna i często to właśnie z jej pomocą uczymy dzieciaki jak podchodzić do konia, jak używać szczotek, kopystki itd. Można śmiało robić z nią wszystko, a ona będzie zadowolona, że poświęca się jej uwagę.
Przygotowanie do jazdy: tak jak w sekcji „pielęgnacja” Falka wykazuje się nadzwyczajną cierpliwością i łagodnością. Bez żadnych problemów pozwala na siebie zakładać wszystkie elementy sprzętu i nic jej nie przeszkadza.
Podczas jazdy: trzeba przyznać, że często jest z nią dość ciężko. Mam tu na myśli niechęć Falki do poruszania się w trybie szybszym niż spacerowym. Jest rewelacyjna podczas oprowadzek, ale na jeździe trzeba już mieć do niej jakieś podejście i sporo cierpliwości. Ale to sadełko trzeba trochę uszczuplić, dlatego ostatnio wprowadzamy częstsze treningi, z czego Falka nie jest do końca zadowolona, ale by zadowolić opiekunów nigdy się nie buntuje. Chociaż może to nie do końca prawda: są dwa rodzaje buntu, które klacz lubi wprowadzać w plan treningowy. Są to zatrzymywanie się (tak często i na tak długo jak jest to tylko możliwe) oraz tak zwany chód pijaczka. Falka chodzi wtedy jak pokręcona, plączą się jej nogi itd. To działa na młodych, niedoświadczonych jeźdźców, ale gdy dosiada jej ktoś bardziej zaawansowany Falka nie próbuje już swoich sztuczek, tylko skupia się na jeździe. Niestety przez słabą kondycję szybko się męczy i należą się jej częste przerwy. Generalnie jej chody są mało efektowne, ale za to bardzo, bardzo wygodne. Ma taki przyjemny, bujający chód, a jej tusza też daje uczucie siedzenia na kanapie… Falka nie jest zbyt czuła na pomoce, ale zna podstawowe sygnały i jeśli są one dawane jasno i konkretnie to klacz wykonuje je bez wahania. Lubi skakać i gdy orientuje się, że dzisiaj będzie tor obić to od razu wydaje się być żywsza. Co prawda dalej trzeba bardzo pilnować tempa, a przed przeszkodą dawać mocne impulsy w odpowiednim miejscu do wybicia, ale różnicę czuć wyraźnie. Cross jest dla niej jeszcze lepszą zabawą, ale jednak musimy popracować nad wytrzymałością, bo na razie ledwo daje radę.
W terenie: często przydzielamy ją młodym jeźdźcom na ich pierwsze tereny, bo Falka zawsze jest grzeczna. Nigdy nie ponosi, nie bryka, ani się nie szarpie. Przynajmniej nie trzeba jej specjalnie motywować do przyspieszania, ale i tak zwykle biegnie wolniej niż pozostałe konie. Świetnie radzi sobie w zastępie, nawet takim bardzo dużym. Chętnie wchodzi do wody podczas pławienia.
Na zawodach: na początku była trochę zestresowana, ale już na trzecich zawodach pokazywała totalny luz. Wcinała sobie sianko i co jakiś czas tylko leniwie wodziła wzrokiem po okolicy. Jest naprawdę niesamowita. Nie przejmuje się niczym i zachowuje się zupełnie jak w domu. Inne konie za bardzo jej nie interesują, nawet gdy ją zaczepiają. Na te przyjazne reaguje tylko jakimś krótkim przywitaniem i tyle.
Podróżowanie: czasami delikatnie waha się przed wejściem po rampie do przyczepy, ale zazwyczaj wchodzi do środka bez żadnych buntów. W podróży jest spokojna i opanowana, szczególnie gdy jedzie z innymi końmi.
| INFORMACJE DODATKOWE
Przezwisko: P
Poprzedni właściciel: Far Horizons
Cena porcji nasienia/embriotransferu: 3000 h
Kucie: tak (x4)
Werkowanie: co 6 tygodni
Tarnikowanie zębów: przegląd w maju
Stan zdrowia: bardzo dobry
Szczepienia: wykonano
Choroby: brak
Kontuzje: brak
|
TRENINGI I INNE
- | POTOMSTWO - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz